κορνίκλιον

το

(στο Βυζάντιο) ειδικό κιβώτιο όπου τοποθετούνταν το στέμμα τών αυτοκρατόρων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. corniculum, υποκορ. τού cornu «κέρας». Βλ. και λ. κανίκλειον].